Seslerìo(-blavenco)
Sesleria caerulea
Poaceae Graminaceae
Noms en français : Seslérie bleuâtre, Seslérie blanchâtre.
Descripcioun :La seslerìo-blavenco es uno planto coumuno que flouris d'ouro dins l'annado. Fai de paumo en formo d'espigo en generau de coulour vióuleto e sènso péu. Se recounèis peréu à si fueio en cuié (fotò) e à sa courto lengueto.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 50 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Sesleria
Famiho : Poaceae
Famiho classico : Graminaceae
Ordre : Poales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 3 à 4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 2800 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Roucaio
- Tepiero roucaiouso
- Paret
- Baus
Estànci : Mesoumediterran à Aupen
Couroulougi : Éuroupenco
Ref. sc. : Sesleria caerulea (L.) Ard., 1763
Erbo-de-taurèu(-clinado)
Orobanche cernua
Orobanchaceae
Nom en français : Orobanche penchée.
Descripcioun :Aquesto erbo-de-taurèu, pulèu raro au nostre, parasito l'aussent-marin, Artemisia caerulescens. L'atroubarés, adounc, majamen en ribo de mar ounte flouris à la primo. Se pòu pamens vèire sus lou viro-soulèu, es alor naturalisado. Se recounèis à si flour dóu cor blanc emé lou soumet d'un vióulet o d'un bèu blu prefouns. Coumpara emé l'erbo-de-taurèu-de-Grenier que ié sèmblo proun e que parasito li lachugo.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Erbo
Taio : 10 à 40 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Orobanche
Famiho : Orobanchaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : 12 à 16 mm
Flourido : Printèms
Sòu : Na Cl
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Abriéu à jun
Liò : Mar
- Relarg sala
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Paleoutemperado
Ref. sc. : Orobanche cernua Loefl., 1758